معاونت بهداشتی

به گزارش روابط عمومی ـ دکتر خداداد شیخ زاده معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، تشخیص و درمان به موقع کم کاری مادرزادی غده تیروئید را بسیار حائز اهمیت دانست و گفت :عدم تشخیص و درمان به موقع این بیماری می تواند باعث ایجاد عوارض جبران‌ناپذیر مغزی گردد اما خوشبختانه این بیماری از زمان اجرای برنامه غربالگری دوران نوزادی قابل پیشگیری و درمان می باشد .

دکتر شیخ زاده بیان کرد: در ابتدای سال تا کنون تعداد 27706 نوزاد ایرانی از نظر ابتلا به بیماری کم کاری تیروئید غربالگری شده اند که از این تعداد، 164 نوزاد مبتلا به کم کاری تیروئید در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان شناسایی و تحت درمان قرار گرفته اند. علیرغم اهمیت درمان به‌ موقع و تداوم درمان کم‌کاری غده تیروئید، گزارش‌هایی حتی از کشورهای پیشرفته دنیا وجود دارد که مؤید کوتاهی در درمان و مراقبت نوزادان و کودکان مبتلا به کم‌کاری غده تیروئید است و نتیجه آن کاهش بهره هوشی و درجات مختلف عقب‌ماندگی ذهنی به ‌ویژه در دوران نوجوانی و جوانی است.

دکتر شیخ زاده با اشاره به اینکه تمامی مراکز خدمات جامع سلامت، خانه های بهداشت ، پایگاهها و بخش های بستری نوزادان در بیمارستان ها کار نمونه گیری از نوزادان ۳ تا ۵ روزه را برعهده دارند عنوان کرد: جهت تمام نوزادان در ۳ تا ۵ روزگی پس از تولد نمونه خون از کف پا گرفته و به آزمایشگاه ارسال می گردد. در این آزمایش نوزادان از نظر دو بیماری کم کاری تیروئید و فنیل کتونوری غربالگری می شوند و در صورت گزارش موارد مشکوک به این دو بیماری، آزمایشات تکمیلی جهت نوزادان درخواست و پس از تایید بیماری، درمان توسط فوکال پوینت برنامه در دانشگاه انجام می پذیرد.

معاون بهداشت دانشگاه اظهارداشت: این بیماری در نوزادان می تواند عواقب عصبی خطرناکی داشته باشد و باعث عقب ماندگی کودک و کاهش ضریب هوشی شود .

وی در ادامه افزود:در کم کاری تیروئید یا هیپوتیروئیدی، تولید هورمون های تیروئیدی یعنی T3 و T4 کاهش و به دنبال آن هورمون هیپوفیزی TSH افزایش می یابد. عوارض جبران‌ ناپذیر مغزی بیماری که در صورت عدم‌ تشخیص و درمان به‌ موقع به وجود می آید، تنها با غربالگری دوران نوزادی قابل ‌پیشگیری است.

وی اظهار داشت:متاسفانه تعداد معدودی از نوزادان مبتلا به کم‌کاری مادرزادی غده تیروئید بهنگام تولد یا در مرحله فراخوان، علائم و نشانه‌های بالینی کم‌کاری تیروئید را بروز می‌دهند که شامل تأخیر در به دنیا آمدن، درشت پیکری، باز بودن فونتانل خلفی، یرقان و تأخیر در تکامل سیستم اسکلتی هستند. سایر علائم و نشانه‌ها شامل اشکال در تغذیه، هیپو ترمی، خستگی، یبوست، یرقان طول کشیده دوران نوزادی، اتساع شکم، فتق نافی، پوست خشک، زبان بزرگ، گریه خشن و ظاهر پف‌آلود می‌باشد.

دکتر شیخ زاده در پایان بیان کرد :به ‌منظور پیشگیری از بروز هرگونه اختلال و کوتاهی در درمان صحیح این بیماران، آموزش والدین در جهت چگونگی مراقبت و پی گیری درمان فرزندانشان از ضروریات است.