تاب آوری یک مهارت است که با تمرین و تجربه می توان آن را تقویت کرد
.jpeg)
تاب آوری به معنی تونایی افراد در مقابله با بحران ها، تنش ها و چالش های زندگی است که با بهره گیری از قابلیت های درونی خود به حالت عادی خود باز می گردند
به گزارش روابط عمومی _ فاطمه سرگزی، مدیر سلامت روان معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان گفت: همه ما ممکنه توی زندگی با چالش‌های مختلفی روبه‌رو شویم حتی خیلی وقت‌ها ممکنه زندگی ما کاملاً تغییر کند، تاب‌‌آوری داشتن یعنی اینکه بتونیم خودمان رو با تغییرات زندگی سازگار کنیم، به‌خصوص زمانی که این تغییرات خوشایند یا مطابق خواسته ما نیستند
وی ادامه داد: در‌واقع تاب‌آور بودن به ما کمک می‌کنه ابتدا تغییرات رو بپذیریم و در ادامه خودمان رو با آن ها هم‌سو کنیم. این کار کمک می‌کنه به‌جای مقاومت در برابر تغییر یا انگار واقعیت جدید و مدام به فکر گذشته بودن، بتوانیم راهی برای رشد و پیشرفت در شرایط جدید پیدا کنیم.
وی افزود: تاب آوری روانی یعنی بازگشت به زندگی عادی پس از تجربه‌های تلخ و سخت. اگر بتوانیم در مواجهه با ناملایمات تاب بیاوریم و به‌رغم سختی‌ها به رشد و زیستن شادمانه ادامه بدهیم، یعنی تاب آوری در ما زیاد است.
خانم سرگزی عنوان کرد: اگر این ویژگی و توانایی را در خود تقویت کنیم، بعد از تجربه رنج‌ها، فشارها و شکست‌ها، و تلخی‌های زندگی می‌توانیم دست‌ها را به زانو بگیریم و دوباره از جا بلند شویم. تاب آوری کمکمان می‌کند زخم‌ها را التیام ببخشیم و لحظه‌ها را شادتر و آرام‌تر زندگی کنیم، مثلاً فرض کنید تصادفی سخت رخ داده و از نظر جسمی آسیب دشواری دیده‌اید. تحمل وضعیت و تلاش برای بهبودی، همراه با خسته‌نشدن از روند درمان، نشان می‌دهد فردی تاب‌آور هستید.
وی همچنین: برای اینکه مهارت‌های تاب آوری را تقویت کنیم لازم است تا حواسمان به سلامتمان باشد و خودمراقبتی را فراموش نکنیم، تعاملات اجتماعی مثبت داشته باشیم و با تقویت حس بخشش در خود از بند احساسات منفی مثل کینه و نفرت رها شویم، از تجربه‌هایمان برای دیگران بگوییم و آنها را با دیگران در میان بگذاریم همینطور از تجربیات دیگران استفاده کنیم، سبک زندگی سالم را یاد بگیریم و تمرین کنیم، برای نمونه بهداشت خواب و مدیریت هیجانات بخصوص استرس ،تغذیه سالم و تحرک کافی بدنی را رعایت کنیم
وی ادامه داد: با مسائل زندگی خیلی جدی برخورد نکنیم و تا حد امکان سعی کنیم شوخی طبعیمان را حفظ کنیم در عین حال در زندگـی منظم باشیـم و با هدفمندی به لحظه‌هایمان معـنا بدهیم، به خودمان اجازه تجربه احساسات مختلف را بدهیم و احساساتمان را سرکوب نکنیم، برای حل مشکلات، منتظر ننشینیم و ابتکار عمل را به دست بگیریم و مسائل را حل کنیم، بدانیم چه حمایت‌ها و پشتیبانی‌هایی در زندگی نیاز داریم و از کمک این پشتیبانان بهره ببریم، روی نکات مثبت هرچیز دست بگذاریم و با مثبت‌اندیشی عاقلانه و واقع‌بینانه روحیه‌مان را بالا ببریم و در صورت نیاز، برای مدیریت بهتر احساساتمان به مشاور و روان‌شناس مراجعه کنیم.
